وحید مرادی عضو کنفدراسیون قایقرانی آسیا با بیان اینکه گرچه کسب کرسی های بین المللی موجب احقاق حقوق ورزشکاران آن کشور صاحب کرسی در سطح بین المللی و تاثیرگذاری در تصمیم گیری ها می شود ، گفت : ولی داشتن این کرسی ها موجب نمی شود که شما بخواهید خواسته ای فراتر از قوانین ورزشی جهانی را برای ورزشکاران کشور خود طلب کنید که اگر اینچنین بود کشورهایی که سالیان زیادی است که سکاندار چنین کرسی هایی هستند ، می توانستند همه حقوق موجود را برای کشور خود اخذ کنند پس به عبارت کلی ، کسب کرسی های بین المللی به مفهوم مشارکت در مدیریت ورزش در سطح قاره ای و جهانی است.
مرادی با بیان اینکه فرد صاحب یک کرسی بین المللی برای داشتن حضور موثر در عرصه های تصمیم گیری باید شرایط احراز چنین پست هایی را داشته باشد ، افزود : تسلط به زبان انگلیسی ، داشتن قدرت چانه زنی ، لابی گری و ارتباطات قوی ، برخورداری از اهلیت لازم و یک چهره شناخته شده جهانی بودن ، از جمله مهمترین این شاخصه ها بشمار می رود.
وی ادامه داد : براساس قاعده مرسوم جهانی ، کسی که بخواهد یک کرسی بین المللی را احراز کند باید مداومتی را از جهت حضور در آن تشکیلات داشته باشد یعنی باید او را به چهره و به نام بشناسند و حداقل یکی دو دوره وی را دیده باشند و با عملکرد و قابلیت هایش آشنا باشند ، گرفتاری از آنجا پیش می آید که برخی از دوستان ما به سبب موقعیت اقتصادی و سیاسی که دارند در مقطعی عهده دار مسئولیت یک فدراسیون می شوند که البته این اتفاق در گذشته بیشتر رخ می داد ولی از زمانی که رئیسان فدراسیون ها بصورت انتخابی برگزیده شدند کمتر شاهد چنین مسایلی هستیم.
این عضو کنفدراسیون قایقرانی آسیا گفت : وقتی چنین افراد فاقد اهلیت لازم که صرفا زیبایی های یک ورزش را از دور نظاره گر بوده اند علاقمند به حضور در عرصه ورزش می شوند افراد دارای اهلیت را کنار زده و خود را مطرح می کنند و چه بسا برخی مواقع موفق به کسب یک کرسی بین المللی هم می شوند ، در اینجا 2 اتفاق می افتد اول اینکه صندلی ای را احراز می کنند که تخصصی در آن ندارند و دوم اینکه مانع از حضور فرد موثر در عرصه جهانی می شوند.
وی بیان داشت : این درحالیست که همانطور که پیش از این هم گفتم برای احراز یک کرسی بین المللی شروطی از جمله دانستن زبان انگلیسی ، داشتن شناخت و اشراف نسبت به آن رشته ورزشی ، یک چهره شناخته شده جهانی بودن که صاحب نظران بین المللی با توانایی هایش آشنا باشند و آگاهی از پروتکل های بین المللی جهت حضور در نشست ها و اجلاس ها ضرورت دارد.
مرادی خاطرنشان کرد : کمیته بین المللی المپیک بالاترین تشکیلات ورزشی در جهان است که همه ورزش دنیا در واقع منبعث از منشور المپیک (المپیک چارتر) است و فدراسیون های بین المللی ملزم به تبعیت از منشور المپیک هستند و اساسنامه هایشان را بر همین اساس تنظیم می کنند ، ما در کشورمان پس از 3 دهه تلاش موفق به کسب کرسی در کمیته بین‌المللی المپیک با حضور آقای هاشمی طبا رئیس کمیته ملی المپیک وقت شدیم اما متاسفانه هنر لازم را برای حفظ این پست نداشتیم چراکه براساس تصمیم شخصی مسئول وقت و عدم درک عمیق از چنین فرصتی ، این امتیاز را از دست دادیم درحالیکه اعضای کمیته بین المللی المپیک همواره از تاثیرگذاری آقای هاشمی طبا در این کرسی بین المللی یاد می کردند.
وی با اشاره به اینکه وزیر فعلی ورزش و جوانان چون از دل ورزش بیرون آمده ، برای ورزش عرق ریخته ، صاحب مدال آسیایی است و تحصیلات دانشگاهی ورزشی دارد قطعا رویکردی متفاوت از دیگرانی دارد که در سازمان تربیت بدنی وقت از عرصه سیاسی وارد حوزه ورزش شده بودند ، افزود : بعید می دانم اگر دکتر حمیدی سجادی در آن مقطع مسئولیت ورزش ایران را داشتند چنین کم لطفی و کم توجهی به ورزش کشور می کردند چون خودشان به اهمیت این موضوع کاملا واقف هستند.
این چهره بین المللی ورزش ایران با بیان اینکه بزعم من اراده ای در ورزش کشور برای کسب کرسی های بین المللی حس نمی شود ، گفت : گرچه ما در کمیته های مختلف در فدراسیون های قاره ای ، آسیایی و جهانی دارای اعضای بیشماری هستیم ولی تعداد افرادی که دارای کرسی های بین المللی موثر و در راس هرم تاثیرگذاری یک نهاد قاره ای و جهانی ورزشی باشند ، بسیار انگشت شمار است ، که این موضوع نشات می گیرد از اینکه ما کار عملی و اجرایی برای داشتن آمادگی لازم به منظور شرکت در انتخاباتِ کسب کرسی های بین المللی نکرده ایم چراکه موفقیت در چنین انتخابات هایی نیازمند برنامه ریزی های چندماهه و ارتباط گرفتن با کمیته های ملی المپیک کشورهای صاحب رای و افراد موثر در این انتخابات و لابی کردن است.
وی در پاسخ به این سوال که اگر رئیس یک فدراسیون بنابر نظر شخصی ، موافق گزینه پیشنهادی کشور برای حضور در انتخابات برای کسب یک کرسی بین المللی نباشد ، گفت : متاسفانه چنین موضوعی به تاخرها و عقب افتادگی های فرهنگی برخی افراد بر می گردد که منافع ملی را نادیده گرفته و براساس منافع فردی عمل می کنند ، در هرصورت آنچه انتظار هست از ورزش ایران و براساس تجربه خویش در 4 دهه گذشته عرض می کنم ما باید یک استراتژی روشن برای کسب کرسی های بین المللی اثر گذار داشته باشیم ، درحال حاضر اگرچه ایران یکی از 4 قدرت برتر ورزش آسیا بشمار می رود ولی متاسفانه ما دارای هیچ کرسی آسیایی موثری نیستیم که دارای رئیس ایرانی باشد لذا باید ضمن برگزاری نشست هایی با شورای المپیک آسیا که از قدرت تاثیرگذاری بالایی در سطح آسیا برخوردار است برای رفع این مشکل تمهیداتی اندیشیده شود.